Në vitin 1191, gjatë Kryqëzatës së Tretë, një kalorës anglez me emrin Sir Geoffrey u dallua për guximin dhe trimërinë e tij në betejë. Pas fitores së madhe në betejën e Arsufit kundër Saladinit, Sir Geoffrey mori një letër të fshehtë nga një prift që kërkonte ndihmën e tij për të gjetur një artefakt të shenjtë të humbur, i njohur si Gjëja e Shenjtë e Jeruzalemit. Ky artefakt kishte fuqinë për të ndryshuar fatin e kryqtarëve dhe për të sjellë paqe në Tokën e Shenjtë.
I udhëhequr nga besimi dhe detyrimi i tij ndaj kryqëzatës, Sir Geoffrey nisi një udhëtim të rrezikshëm përmes tokave të armikut. Ai përshkroi shkretëtira të pafundme, kaloi male të larta dhe u përball me banditë dhe luftëtarë të armikut. Gjatë udhëtimit të tij, ai bëri aleanca me udhëheqës lokalë dhe u ndihmua nga njerëz të thjeshtë që ndanin të njëjtin besim dhe dëshirë për paqe.
Sir Geoffrey përballoi sfida të panumërta, nga kusarët dhe hajdutët që i kërkonin jetën, deri te elementet e egër të natyrës që e bënin udhëtimin pothuajse të pamundur. Gjatë një përleshjeje në një kalim të ngushtë malor, ai humbi disa nga njerëzit e tij më besnikë, por kurrë nuk humbi shpresën. Në një fshat të vogël, ai u ndihmua nga një murg i moshuar që i dha një hartë të lashtë dhe disa fjalë të urta që do t’i drejtonin hapin e fundit të udhëtimit të tij.
Pas muajsh kërkimesh dhe sfidash të pafundme, Sir Geoffrey arriti të gjejë artefaktin e shenjtë në një manastir të fshehur në male. Artefakti ishte ruajtur me kujdes nga murgjit për breza të tërë, duke pritur që dikush i denjë të vinte dhe ta merrte atë. Me lot në sy, Sir Geoffrey mori artefaktin dhe u kthye në kampin e kryqtarëve. Fuqia e Gjësë së Shenjtë nuk ishte thjesht një legjendë; ajo inspiroi dhe bashkoi kryqtarët në përpjekjet e tyre për të sjellë paqe dhe stabilitet në Tokën e Shenjtë. Sir Geoffrey u bë një hero legjendar, dhe historia e tij u tregua brez pas brezi, duke u bërë një simbol i guximit, besnikërisë dhe shpresës në kohë të vështira.
